PRZY CHOSZCZEŃSKIEJ FONTANNIE

Przy choszczeńskiej fontannie

wychodzę z domu jakbym wychodziła z cienia
cieszą mnie wszystkie wirujące słońca
po długiej zimie jestem ogromnie stęskniona
za lekką sukienką za wiatrem z gorącem

znoszę do domu naręczami kwiaty
i robię dzbanki herbaty mrożonej
ty mnie prowadzisz na skwerek gdzie jakiś
skrzat pilnuje fontanny z wiosną obudzonej

dzieci się bawią wprost u naszych kolan
buzie roześmiane rączki mokre wodą
z tej czystej radości życia nie jedno zawoła
wyda okrzyk radości choć rodzice się srożą

a fontanna szumi strumieniami tryska
wywołuje wspomnień odległe obrazy
lecz po co wspomnienia że kiedyś w Skarżysku...
gdy w moim Choszcznie jest świat słodkich marzeń

© Elżbieta Żukrowska 25.05.2018.
fot. geodruid