W zadumie
- dedykowany Grażynce Hazeaux - choć wiem,
że u Ciebie, Graziu wszystko wygląda inaczej
Nie słychać dzwonów, aby biły,
świąteczna cisza ponad miastem
i tylko światła migotliwe
oświetlą cmentarz ciepłym blaskiem.
Tam już tysiące są chryzantem,
świadków miłości i pamięci,
by w czas zadumy złożyć ukłon
tym, co zbyt szybko nam odeszli.
Łezka mgłą w oku czasem stanie,
albo i serce zakołacze...
Smutno... Lecz ich wezwałeś, Panie.
Daremnie teraz dusza płacze...
© Elżbieta Żukrowska 1.11.2015.
Fot. z internetu
Pięknie ujęłaś to co dziś jest w sercu.
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję. Miło mi.
UsuńPiękne słowa... Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńCieszę się, że się podobają. Dziękuje.
Usuń