Pogoda a uczucia
Deszcz deszcz deszcz
aż parapet dzwoni
rozsnuwa złe myśli
zalewa nadzieje
Ktoś sięga w głąb wspomnień
gdzie w środku czerwieni
kruszynka miłości
jak diament jaśnieje
Ocieplić przytulić
rozdmuchać jak ogień
dołożyć gałązek
jak uczuć emocji
I patrzeć jak miłość
rozkwita rozczula
uwodzi zapachem
a nadzieją wzmocni
Cóż wtedy deszcz znaczy
to już żadna przykrość
głowa wysoko i oko wesołe
to jakby sprzeciw
nawet wszelkim wichrom
Nadzieja jest w sercu
na jutro od wczoraj
© Elżbieta Żukrowska 10.03.2020.
fot. Alicja Stankiewicz
I znowu zrobiłaś mi przyjemność. Piękny wiersz. Pozdrawiam Ela
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję, Elu. Miło mi. I ja pozdrawiam. :)
Usuń