***
znów dałam się nabrać twoim płaskim słowom
znów uwierzyłam że płynę w warkoczu komety
i nie płakałam o nic nie prosiłam
za lustrem Alicji zanikłam - niestety
białe żagle wzdęte srebrzą łuski wody
kormoran krzyczał ostro brany do niewoli
a ja nic - bo było tak jak zwykle dziko
już się nie szarpałam i wiatr nie swawolił
w truizmach jak w mgłach darmo szukać serca
cierpienie jest miłością - już przenicowaną
dzban wody to za mało by ochłodzić głowę
w której tyle dzikości z serca pozostało
© Elżbieta Żukrowska 31.03.2018.
fot. internet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz