sobota, 24 marca 2018

PO CO TEN WIERSZ



po co ten wiersz

kiedyś mówiłam teraz płaczę
a przecież mogło być inaczej
nikt palcem nie wskazuje drzwi
ale też nie ma słówka MY

a tu się teraz rozgrywa dramat
i tylko scena wciąż ta sama
bo postać zwiędła zwiędły usta
po lustrze stoi rama pusta

i nie zobaczysz swego odbicia
masz dalej czeki bez pokrycia
buty dziurawe więc kulejesz
myśleć przestajesz - bo szalejesz

lecz jeszcze raz rozwijasz skrzydła
i gdzie polecisz - to straszydła
pies z podkulonym ogonem biegnie
ty też - bo już ci wszystko jedno

© Elżbieta Żukrowska 24.03.2018.
fot. Barbara Gulbinowicz

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz