Spokojna starość
Rozpędzone myśli... ale nie do przodu!
Czemu ciągle grzebać w zaszłości popiołach|?
Stare już przeminęło. Zniknęło za wodą.
Myśli trzeba pchnąć w przyszłość, nowy szlak obierać.
Lecz wiek swoje robi, nie ma wielkiej chęci,
bo siły zmalały i pomysłów zbywa.
Młodość świat zdobywa, nowe prądy nęci,
starość niech w fotelu słodko odpoczywa.
Tyle było, prześniło, zapadło w pamięci,
teraz tylko w albumach dawne kuszą zdjęcia.
Nie ma rady na to - nowe raczej męczy...
Może gdyby starego ktoś posłuchać zechciał...
© Elżbieta Żukrowska
fot. Pixabay
14.09.2020 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz