JESIEŃ, JESIEŃ JUŻ

 

JESIEŃ, JESIEŃ JUŻ

Serce było rozedrgane, dopalały się bierwiona,
gęste mgły za oknem stały, a krzyk ptaka nagle skonał.
Świeca mocno filowała, snuł się zapach lawendowy,
myśl, choć może dość nieśmiała, znów sprawiła zawrót głowy.

Niepotrzebne twoje słowa, pocałunki zbyt żarliwe,
wszystko to w pamięci było. Nadaremnie. Nieszczęśliwie...
Pobielały włosy szronem, zegar wybił trzy kuranty.
Przeszłość to wspomnienia tkliwe, ale już nieuśmiechnięte.

Serce, przestań darmo płakać.Ręce niepotrzebnie drżące.
Te obrazy rozszeptane dziś zbyteczne.Zgasło słońce.

Choszczno, 15.10.2023 r.
fot. własne