Po walentynkach
Odsunięte od tłumu i zgiełku
redukują emocje doznania
może kiedyś tu wreszcie odpoczną
i powiedzą co jest do wyznania
Lecz na razie jest cisza spokoju
ciepło koca herbata gorąca
może jeszcze nie całkiem umarła
może jutro zaświeci jej słońce
Lecą ptaki krzyczące pod niebem
ślady ognia i łez są na twarzy
serce nadal jest tak niespokojne
no i dusza o duszy wciąż marzy
Noc wskrzeszona i gwiazdy migoczą
teraz w tyglu warzone jest złoto
pora uczuć przedwczoraj minęła
serce poszło do lasu piechotą
© Elżbieta Żukrowska 14.02.2020
fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz