Starość

Nie mów mi więcej o swoich chorobach

Że oczy że stopy głowa albo ręce

Przecież na starość tak to już bywa

Że wszystko się sypie zniszczone doszczętnie

Ważne aby umysł dobrze funkcjonował

Odróżniał dobro od zła i frustracji

Aby znajdował wciąż właściwe słowa

Ale nie szukał już dróg dominacji

Ukryte za firanką piękno krajobrazu

Znajome bo przecież co dnia oglądane

Te same drzewa trawniki ptaków balejaże

Tnące smutne chmury trzeba czy nie trzeba

Mija czas Srebrne pukle włosów

I twarz choć znajoma w lustrze jakby inna

Oczy są wyblakłe a siateczka zmarszczek

Każdego dnia głębsza już ostra jak skiba

Mija czas Przyjaciół wianuszek się zmniejsza

Jeśli masz szczęście i możesz na spacer

Ta ruda kitka przyjdzie po orzeszek

Ja tego dzisiaj nawet nie zobaczę

El. Żukrowska, 28.XI. 2024 r.

WRÓBLOWE PROBLEMY

 

Wróblowe problemy - © Elżbieta Żukrowska

Wiosną mały Elemelek spotkał się ze Ćwirkiem,
wówczas obaj umyślili założyć rodzinkę.
Wnet znaleźli dobre miejsce na rodzinne gniazdo
lecz złożenie w nim jajeczka na niczym im spełzło.

Rada w radę, myśli wiele, przyjaciół podpowiedź -
potrzebne są dwie dziewczyny jajka złożyć skore.
Lecz za późno uderzyli w miłosne zaloty,
już nie było wolnych panien, a może ochoty...

Tak zostali tamtej wiosny we dwóch, a samotni.
Nie pomogły głośne ćwirki ani wiejskie płoty.
To dotarło do nich późno, jak już przyszła zima 
- starać trzeba się dość wcześnie, innej rady nie ma.

I choć ćwierk ich był radosny
- muszą czekać nowej wiosny.

Choszczno 2.06.2024 r.

 
Magia kochania

Gdyby tak cofnąć czas o pół wieku -
to by dopiero było miło!
Głowa już pełna, a przed człowiekiem 
dopiero będzie ta pierwsza miłość!

Będą więc randki, te z drżeniem serca,
słodkie uśmiechy, cudne wyznania,
spacery w słońcu lub przy księżycu
i to jest właśnie magia kochania!

Jeszcze bukiecik nieśmiało dany,
czar pocałunku i czuły dotyk,
wszystko przed nami miły, kochany...
Dopiero później przyjdą kłopoty!

Albo nie przyjdą, bo może licho
usnęło gdzieś tam bardzo głęboko.
Miłość nich kwitnie spokojnie cicho
a nas niech tuli magia kochania.

Choszczno, 1.03.2024 r.
© Elżbieta Żukrowska

ZIMA

 

ZIMA

Słońce wesoło rozjarzyło okna
na pustej jarzębinie przysiadł gil
a niżej wróbel jakby nie czuł mrozu
bo się rozćwierkał ze wszystkich sił

Dziś żadna muszka ani żaden komar
a tylko okruch rzucony przez ludzi
chociaż w karmnikach leży świeże ziarno
więc wróbel ćwierka - dla ludzi się trudzi

Kilka sikorek dostało skwareczki
dobrze bo je też ściga bardzo ostry głód
mróz nie jest duży lecz i tak ptaszeczki
mimo swych piórek odczuwają chłód

Znudzone słońce wędruje po niebie
i tylko patrzy gdzie by się tu skryć
rozjarzy szybko garść świeżego śniegu
i już za dachem gaśnie złota nić

Elżbieta Żukrowska
Choszczno, 9.01.2024.



i nie chce dłużej w takim zimnie być