665/13 LETNI WIATR

LETNI WIATR

Zachlapałeś ciche chmury atramentem,
ułożyłeś je na niebie niczym ciemne plamy,
skrajem przeszło szybko słońce uśmiechnięte,
i już wieczór — nowy wieczór mamy...

Rozszumiałeś las odległy i głęboki...
Tak do źródła prowadziłeś  już zwierzęta,
gdzieś błysnęły sarnie oczy mącąc mroki,
zakwiliła cicho pliszka — za komentarz.

Tylko niebo granatową chmurą płynie,
nad doliną rzeczki wstają cieple mgły.
Nie masz dróg, map, śladów koleiny...
Jesteś letnim wiatrem, co w kalinach śpi...

© el.żukrowska Gabrysin 14.10.2013.
Fot. za Rafałem Jakubem Chmielewskim